Café Lumen

Przeszedł przez świat dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła. A oni z zachwytem chłonęli Jego słowa. Znosili Mu wszystkich chorych i opętanych. Wędrowali za Nim wszędzie, dokąd podążał. Ale nie spodziewali się takiego finału. Zobaczyli jak Go zdradzono i pojmano. Byli świadkami Jego bolesnej męki. Niektórzy wytrwali aż do ukrzyżowania. A potem nastała cisza i stanęli przy grobie. Wystarczyło kilkanaście godzin, by cały świat oczekiwań, jaki budowli wokół Jezusa, runął niczym domek z kart. W ich rozdygotanych sercach tłukło się pytanie: "Boże, co to wszystko ma znaczyć? Jaki jest sens tego wszystkiego?" Być może dzisiaj łatwiej niż kiedykolwiek wcześniej jest nam wejść w przeżycia pierwszych uczniów. Doświadczyliśmy jak niemal z dnia na dzień pandemia pokrzyżowała nasze plany, jak pozbawiła nas tego, co do tej pory uważaliśmy za normę. Nasze codzienne funkcjonowanie i rozumienie świata zostało przetrącone. A co dopiero rzec o ludziach, którzy mu

Najpiękniejszą sceną Wielkiego Piątku jest dla mnie od zawsze tak zwany "testament z krzyża". Kiedy Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: "Niewiasto, oto syn Twój". Następnie rzekł do ucznia: "Oto Matka twoja". I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie". Ten akt wzajemnego powierzenia sobie Matki i ucznia nie jest tylko wyrazem troski o zapewnienie Maryi męskiej opieki czy dbałości o Jej dalszy byt materialny. To Ona jako pierwsza słyszy, że ma stać się Matką dla Jana, a więc otrzymuje zadanie ukształtowania go swoją wrażliwością, empatią, całkowitym zdaniem się na wolę Bożą. Dziś dumam o tym wsłuchując się w przejmującą sekwencję "Stabat Mater Dolorosa". Średniowieczny temat pasyjny rozpisany w barokowej wersji Vivaldiego na jeden głos i orkiestrę kameralną doczekał się właśnie świeżej interpretacji. Jakub Józef Orliński oraz Capella Cracoviensis z Janem Tomaszem Adamusem podarowali nam niecałe 2